Vanaf 2010 toen Boneiru onderdeel ging uitmaken van Nederland als bijzondere gemeente waren er hoge verwachtingen in verband met de veranderingen die deze status zou brengen voor de ontwikkeling van Bonaire en voor het welzijn van de hele samenleving. Eén van de grootste vraagtekens sinds 2010 betrof het zorgsysteem omdat vóór 10-10-10 dit één van meest gebrekkige en problematische gebieden was. De eerste verandering in de zorgsector kwam met het instellen van een sociaal zorgsysteem, waarbij alle burgers, zonder onderscheid des persoons, konden gaan genieten van het publieke zorgaanbod. Een andere grote verandering was de uitbreiding en modernisering van het ziekenhuis van Fundashon Mariadal, dat in die tijd nog een klein zorgcentrum was, met heel basale voorzieningen, een beperkt aantal medici en specialisten en een kleine beddencapaciteit. Momenteel is het ziekenhuis van Fundashon Mariadal een modern zorgcentrum, met een verscheidenheid aan specialisten en voldoende beddencapaciteit. Toegegeven moet worden dat de verandering in de infrastructuur van de zorg groot en positief is.
Apotheken en laboratoria
In 2010 telde Bonaire ongeveer 15.000 inwoners. In die tijd waren er drie apotheken en één laboratorium. Als onderdeel van het veranderingsproces en met een bevolkingsaantal van bijna 23.000 inwoners zijn er momenteel vier apotheken en twee laboratoria. Veel inwoners zijn van mening dat de dienstverlening van de laboratoria en de apotheken niet voldoende zijn om tegemoet te kunnen komen aan de behoeften van de huidige bevolking. Als wij van de ene kant de vastbeslotenheid om BonLab te sluiten in ogenschouw nemen en aan de andere kant de constante wijzigingen in openingstijden van de apotheken, kunnen wij stellen dat op deze twee gebieden grote fouten worden gemaakt die helaas op negatieve wijze de kwaliteit van leven van de hele bevolking aantasten. De sluiting van BonLab gaat er ongetwijfeld voor zorgen dat de dienstverlening van het laboratorium dat overblijft, in elkaar gaat storten. Centralisatie op één enkele plek zal een excessieve vraag en versterking van de monopolie ten gevolge hebben. In het geval van de apotheken is het geen geheim dat de huidige werkwijze veel overlast en irritatie veroorzaakt bij de cliënten: lange wachttijden en wijziging van openingstijden zonder voorafgaand bericht zijn gemeengoed geworden en ze zijn bovendien weinig functioneel wat veel ongemak met zich meebrengt. Er kan dus gesteld worden dat de apotheken en de laboratoria op Bonaire onze bevolking veel hoofdpijn bezorgen.
Wisselende specialisten
Met de uitbreiding en modernisering van het ziekenhuis moest natuurlijk ook nieuw personeel aangetrokken worden. Dit was en is noodzakelijk en de Bonairiaanse bevolking is hier zeker dankbaar voor, omdat zij nu op meer professionals kunnen rekenen en niet meer wekenlang of zelfs maandenlang hoeven te wachten op behandeling door specialisten die van de andere eilanden moeten komen. Maar ook op dit specifieke terrein hebben onze inwoners klachten: de specialisten worden constant afgewisseld omdat de meesten voor een korte periode van 3 tot 6 maanden uit Nederland komen. Het gevolg hiervan is dat patiënten met chronische ziekten, zoals hoge bloeddruk, suikerziekte, hartaandoeningen enz., elke keer weer een nieuwe specialist krijgen. Elke keer weer moeten ze hun verhaal opnieuw vertellen en elke keer weer moeten ze een nieuwe vertrouwensband opbouwen om zich op hun gemak te kunnen voelen.
Communicatie in een vreemde taal
Een ander aspect waar het volgens de patiënten helemaal fout loopt en waar er veel klachten over zijn is de taal. Op Bonaire is er een aanzienlijke groep die het Nederlands niet of niet voldoende beheerst om effectief met een specialist te kunnen communiceren. Zeker onze ouderen voelen zich niet op hun gemak als zij verplicht Nederlands moeten praten. Een goede communicatie met een arts of een specialist is van het grootste belang. De communicatie moet eenvoudig, direct en duidelijk zijn om de kans op misverstanden of een gebrek aan informatie te voorkomen. Het is noodzakelijk dat al het personeel dat in het ziekenhuis werkt minstens basis-papiamentu kan praten en begrijpen. Er zijn gevallen bekend van mensen die erover twijfelen om naar de dokter gaan of zelfs helemaal niet gaan omdat zij niet in staat zijn om in het Nederlands te communiceren.
Betere toegankelijkheid tot zorg
Dit alles in aanmerking nemend is urgente bezinning nodig, omdat wij het over gezondheidsthema’s hebben en dus de effectiviteit en kwaliteit van de dienstverlening en de toegankelijkheid tot zorg voor iedereen zeker gesteld moet worden. Het is niet aanvaardbaar dat wij als bijzondere gemeente van Nederland niet hetzelfde niveau van zorg hebben als Europees Nederland. Als burgers moeten wij onze stem verheffen en eisen dat er naar ons geluisterd wordt. Het is niet alleen voldoende om te roepen dat wij ‘deel van Nederland zijn’, maar het is ook nodig en wij hebben er recht op dat Bonaire een zorgsysteem heeft dat kan functioneren zoals het hoort. Een systeem dat toegankelijk is voor alle inwoners, een systeem waarbinnen wij ons veilig kunnen voelen. Als wij werkelijk van Bonaire houden, moeten wij ervoor zorgen dat de kwaliteit van leven van alle burgers elke dag beter wordt. Wij moeten het verschil uitmaken!