Het was in augustus vorig jaar dat een fractie van de Arubano People’s Party (AVP) het parlement vroeg om de stijgende kosten van levensonderhoud te bespreken. Acht maanden later vond de bijeenkomst eindelijk plaats en AVP-leider Mike Eman was een van de eersten op maandagmorgen om zijn punt naar voren te brengen over de urgentie van het onderwerp.
De parlementsleden begonnen met te zeggen dat meer dan 50.000 mensen in ons land vandaag de dag onder de meest kwetsbare behoeften verkeren omdat ze niet het minimum inkomen bereiken (leven minimum) zoals berekend door het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS). Niet alleen ontvangt hij een pensioen, maar ook de meeste werknemers vallen onder deze groep.
We beschrijven de situatie van meer dan 50.000 burgers als een toestand van extreme armoede, een situatie die begon in 2017 in twee cijfers die duidelijk markeren dat het tijd is dat dingen in het land beginnen te veranderen.
Om het contrast te illustreren, zei de AVP-leider dat Aruba een samenleving was, in tegenstelling tot alle politieke partijen in de overheid, die enkele decennia geleden beseften dat een algemene wet nodig was om werknemers te beschermen tegen het werken van meer dan acht uur op een vrije dag. Toch moeten ze vandaag twee banen doen om genoeg geld te verdienen om hun familie te onderhouden.
Aruba was het land waar de wet werd ingesteld om mensen te beschermen die geen geld hadden om kunst te betalen of om medicijnen te betalen. Pesey introduceerde een AZV in verzekerde medische zorg. Vandaag de dag, volgens Eman, is het concept geleidelijk vernietigd. “Vandaag heb ik een gepensioneerde die nauwelijks genoeg geld heeft om te betalen voor zijn andere behoeften, die vandaag krijgt, laat twee medicijnen achter, wat enorm veel schade aan zijn gezondheid veroorzaakt”, zei Eman in het parlement. Hetzelfde gebeurde met onderwijs, waar vroeger scholen werden gesubsidieerd en waar ouders 500 florin schoolgeld moesten betalen.
De reden hiervoor is duidelijk en dat is dat sinds 2017 de prioriteit van het land is veranderd van het dienen van het algemeen goed naar het dienen van het particuliere belang; het belang van anderen en niet van het algemeen belang. SVB-cijfers tonen aan dat Aruba 22.000 gepensioneerden heeft die een inkomen onder het minimum ontvangen om te leven. Vanaf 2022 heeft de gepensioneerde 700 florins achtergelaten. Emma: Dit zijn de dingen die sinds 2017 zijn begonnen, die zijn begonnen met het verdubbelen van de BBO van 3% naar 6% op drie schakels, wat een toename van 18% is van de kosten van levensonderhoud voor onze burgers. En toen ging het met 1% naar 3%, en nu zetten we 7% meer op de grens.
Dit is de realiteit waarin Aruba leeft, beweerde Eman en zei dat tijdens de begrotingsprocedure de AVP een alternatieve begroting had overhandigd waarin werd gevraagd om een verhoging van de reparatieslag om deze tekorten te dekken. We zouden geld van de goederen in dienst hebben gehaald zodat er geen medicijnen meer uit onze voorouders konden komen. De keuze van de regering was echter anders. Geleidelijk aan hebben ze het hele sociale hek dat voor ons volk was gecreëerd, een inkomen dat voldoende was om de basisbehoeften te dekken, gebroken.
De AVP-leider benadrukte dat de cijfers die hij tijdens de openbare vergadering bracht, niet iets verzonnen zijn, maar afkomstig zijn van officiële rapporten van CBS en SVB en ook bekend zijn bij de overheid. Ze geven aan dat 56.1% van de werkenden 2.500 florin of minder verdient. Dat betekent dat 25.000 werknemers die onder het minimum niveau van levensonderhoud in dit land leven, niet kunnen overleven. De situatie is nog erger voor mensen met bijstand of pensioen. Heman deelde het voorbeeld van een gehandicapte die in een mensenhuis in Noord woont. Hij heeft een budget van 950 florin waarvan hij 475 florin voor het huis moet betalen en 475 florin overblijft om te leven.
Intussen is elke stap die het Wever-Croes II-kabinet neemt een andere maatregel die van toepassing is op de burger. De centrale bank heeft uit onderzoek naar de financiële situatie van gezinnen in Aruba ontdekt dat 36% van de huishoudens zich zorgen maakt over te veel schulden. Voor Eman is dit een logische consequentie van het beleid dat sinds 2017 werd gevoerd, omdat bijna de helft van de bevolking elke maand leeft met een tekort van 750 florins.
We vragen ons af wat de overheid doet om deze pijnlijke situatie aan te pakken. Wie in deze regering heeft de verantwoordelijkheid aanvaard om te zeggen dat we aan dit tekort zullen voldoen? Komen we met een verandering van de reparatie-uitval zoals de AVP-fractie heeft voorgesteld? Hoe kunnen we ons dan nog meer tegen de Duivel verzetten? In plaats daarvan kwam het kabinet Wever-Croes II in een blok om te proberen de boodschapper te doden zonder zich zorgen te maken over de boodschap.
“Je hoeft je geen zorgen te maken over de gehandicapte die 475 florins moet hebben, je hoeft je geen zorgen te maken over degene die een miljoen heeft die niet weet hoe hij schoolgeld voor zijn kind kan betalen, je hoeft je geen zorgen te maken over de gepensioneerde die niet weet waar hij geld kan verdienen om zijn medicijnen te betalen; we hebben zeven ministers, één van hen is uitgenodigd, maar zeven zijn gekomen om de boodschapper te doden”, zei de parlementslid, en gaf duidelijk aan dat je de boodschapper kunt proberen te doden, maar de statistieken staan in het instantieverslag en zeven ministers kunnen dat niet verbergen.