Tourism Corporation Bonaire (TCB) is er trots op om
aan te kondigen dat Regatta Bonaire 2024 wordt opgedragen aan de heer Henry Toré,
een Lid voor het Leven van de Bonaire Lions Club en een belangrijke figuur in de
geschiedenis en ontwikkeling van het evenement.
De Bonaire Regatta, die voor het eerst op 8 september 1968 heeft plaatsgevonden, is
begonnen als een kleine wedstrijd rond Klein Bonaire. Het evenement werd aanvankelijk
uitgelokt door een vriendschappelijke weddenschap tussen Hubert ‘Ibo’ Domacasse en
Donald ‘Captain Don’ Stewart, die met hun “Boto di Bela Piskadó” (vissersboten) Sislin en
Veila raceten om te zien wie het eerst terug zou zijn bij de pier.
Dat jaar zag Larry Thielgard, die toen voorzitter was van de Bonaire Lions Club (BLC) en
een vriend van Captain Don Stewart, het enthousiasme en de populariteit die het
evenement teweegbracht. Hiermee in gedachten nam de BLC het initiatief om de race
op een meer gestructureerde manier te organiseren.
Het jaar daarop werd het evenement officieel opgenomen in de agenda van het
Bonairiaanse eilandbestuur, met als eerste vermelding ‘26 oktober – Zeilwedstrijden
georganiseerd door de Lions Club Bonaire’. De Regatta won snel aan populariteit en werd
te groot voor de BLC alleen. In 1971 nam het Toeristenbureau de organisatie van de
activiteiten overdag op het water over.
Zelfs nadat de organisatie van de Regatta was overgedragen aan het Toeristenbureau,
bleef de Bonaire Lions Club een ondersteunende rol spelen en bijspringen waar dat nodig
was. Terwijl de wedstrijden overdag floreerden, merkte de BLC dat er ‘s avonds te weinig
activiteiten waren voor bezoekers. Het was ‘s avonds stil op het eiland, wat voor de Lions
Club een reden was om naar oplossingen te zoeken.
In 1983, na 16 jaar van betrokkenheid, heeft de Bonaire Lions Club, onder voorzitterschap
van de heer Henry Toré, het ‘Regatta Festival’ geïntroduceerd. Dit project dat aan het
hoofd van het Toeristenbureau Niki Tromp gepresenteerd werd, voegde een nieuwe
dimensie toe aan het evenement door met avondfestiviteiten te komen als aanvulling op
de zeilwedstrijden overdag.
“Dhr. Henry Toré is van onschatbare waarde voor onze samenleving, niet alleen vanwege
zijn bijdragen aan de Regatta, maar ook vanwege zijn inzet voor onderwijs en culturele
ontwikkeling op het eiland,” aldus Miles Mercera, directeur van TCB. “Regatta Bonaire
2024 aan hem opdragen is een kleine blijk van onze dankbaarheid voor de erfenis die hij
heeft opgebouwd. Zijn visie en leiderschap hebben dit evenement gevormd tot het feest
dat het vandaag de dag is.”
Terugblikkend op dit initiatief heeft de heer Toré in een recent interview met Fuhikubo
op 7 augustus 2024 het volgende gezegd:“In 1983, het jaar dat ik voorzitter was, het enige
jaar dat ik voorzitter ben geweest, toen wij het project aan de heer Niki Tromp, hoofd van
het Toeristenbureau, hebben gepresenteerd, was een gat in de lucht springen het enige
dat hij niet gedaan heeft uit blijdschap dat er nog iets bij kwam in de Regatta-week.”
Zoals vastgelegd in de archieven van Fuhikubo, heeft een artikel uit de Extra Edishon
Deporte van 11 oktober 1983 het volgende aangekondigd: “Vandaag is de start van de
beroemde Bonaire International Regatta. Bezoekers zullen dit jaar zeker helemaal
tevreden zijn, want vanavond opent de Bonaire Lions Club officieel het Festival di
Regatta ’83.”
Het festival veranderde de Breedestraat, de hoofdstraat (tegenwoordig Kaya Grandi), in
een levendige en kleurrijke kermis. De straat was versierd met vlaggen en lichtjes,
waardoor een feestelijke sfeer ontstond waar zowel de lokale bevolking als bezoekers
konden genieten van muziek van lokale bands en optredens van folkloristische groepen.
Niets van dit alles zou mogelijk zijn geweest zonder de inspanningen van de heer Henry
Toré, nu gepensioneerd na een succesvolle carrière in het onderwijs en bekend om zijn
diepe interesse in de sociale, educatieve en culturele ontwikkeling van Bonaire.
Volgens een artikel in de Extra van 22 september 1983, bewaard in de archieven van
Fuhikubo, “zal het festival de hoofdstraat, Breedestraat (Kaya Grandi) afsluiten, van de
ABN Bank tot Centro en ook een gedeelte van de Kerkweg (Kaya L.D. Gerharts) tot aan
Panaderia Exito.”
De archieven van Fuhikubo belichten ook de sfeer die Papy Antoin op 19 september 1983
vastlegde in de Extra Edishon “Ambiente”: “De Breedestraat wordt versierd met vlaggen
en lichtjes, waardoor de straat verandert in een vrolijke en kleurrijke kermis. Er wordt
gedanst op de muziek van lokale bands en er zijn optredens van folkloristische groepen.”
Een van de onvergetelijke herinneringen aan de Regatta van de heer Toré was de laatste
zondag van het evenement toen het Venezolaanse militaire schip T-64, dat mensen,
boten en voertuigen naar Bonaire had gebracht voor de Regatta, vertrok. De kade stond
vol met mensen die het schip over de horizon zagen verdwijnen. “Er viel een stilte en de
zondag erna bleef Bonaire ketu ketu (doodstil),” herinnert de heer Toré zich in een
interview met Fuhikubo op 7 augustus 2024.
Het Regatta-gevoel vond ook zijn weg naar het huis van de heer Toré. Zijn vrouw, wijlen
mw Matea Teresa Strickx uit Rincon, een Lioness, was samen met andere dames
verantwoordelijk voor het bereiden van soep voor de stand van de BLC tijdens het
festival. Het ingezamelde geld werd opnieuw geïnvesteerd in de Bonairiaanse
samenleving. De drie kinderen van de familie Toré hebben ook goede herinneringen aan
hun jeugd als onderdeel van het ‘Regatta Festival’. In het jaar 1973 werd meneer Toré lid
van de BLC. Later werd hij voorzitter, zonevoorzitter en Lid voor het Leven.
Dhr Toré, die een passie heeft voor lezen en schrijven, heeft vijf boeken geschreven in
het Nederlands, waaronder Een tropische kruisiging, De ontspoorde Benjamin, Tranen
over Matravagera, Broos Geluk en De Eed. Hij heeft ook gedichten en toneelstukken
geschreven. Dhr Toré wordt vaak beschreven als nederig, geleid door de waarden van
God, goed voorbereid, intelligent en een man die zeer betrokken is bij zijn samenleving.
Biografie van dhr Henry Toré:
Henry Toré is op 19 oktober 1940 op Curacao geboren in de wijk Saliña. Na in 1960 de
onderwijzersopleiding te hebben afgerond op de Radulphus College kon dhr Toré zich
onderwijzer noemen. Daarna haalde hij nog ‘de akte van Bekwaamheid als
Hoofdonderwijzer’ (hoofdakte) en de mogelijkheid stond open om schoolhoofd te
worden. In de jaren daarna haalde hij de onderwijsbevoegdheden L.O. Engels en L.O.
Wiskunde.
“In 1964 ben ik verhuisd van Curacao naar Bonaire, om daar enkele jaren te helpen, omdat
in die tijd maar weinig onderwijzers bereid waren om op Bonaire te gaan wonen.”
Die enkele jaren zijn iets meer geworden, en nu na 60 jaren noemt Henry Toré Bonaire
zijn thuis.
“In 1970 werd ik benoemd als directeur van de Lourdes Mulo, waar ik voordat ik directeur
werd eerst leraar was. Lourdes Mulo is later Scholengemeenschap Bonaire geworden.”
“Vervolgens heeft het Ministerie van Onderwijs mij benaderd om Inspecteur Voortgezet
Onderwijs te worden voor Bonaire en Curacao (1980)”. Na 1981 is Toré aan een
rechtenstudie begonnen bij de UNA.
“Na enkele jaren de functie van Inspecteur Voortgezet Onderwijs bekleed te hebben op
Bonaire en Curacao, heeft de Centrale Regering een Departement van Onderwijs, sectie
Bonaire opgericht, waar ik als hoofd benoemd werd. Dit werk heb ik tot aan mijn
pensioen gedaan in 1995.”
Tijdens zijn jaren op Bonaire heeft dhr Toré veel van zijn vrije tijd gewijd aan de sociale
ontwikkeling van het eiland. Hij is leider geweest bij de Jonge Wacht en later heeft hij
samen met andere personen het bouwen van wijkcentra gestimuleerd op Bonaire. Dhr
Toré heeft meegeholpen om FESBO (Federatie van Wijkcentra op Bonaire) op te richten
en hij heeft gefungeerd als bestuurslid en voorzitter. In 2002 hadden alle wijken van
Bonaire hun wijkcentrum. Dhr Toré was ook mede-oprichter van het RK Schoolbestuur
en bestuurslid van de Stichting Ziekenverpleging en Bejaardenzorg Bonaire (nu Stichting
Mariadal). Andere functies die hij heeft bekleed zijn secretaris van de
Onderwijzersvereniging Don Bosco, correspondent voor de krant Amigoe, sectie
Bonaire, mede-oprichter van de Schietvereniging ‘Tirabon’, bestuurslid van de
Fundashon Wega di Number Boneiru, bestuurslid van de Federatie Antilliaanse
Jeugdzorg (FAJ) en voorzitter van de Union di Penshonado pa Adelanto i Hustisia (UPAH)
sectie Bonaire.
Samen met anderen heeft dhr Toré aan de wieg gestaan van Ars Cantandi, een gemengd
koor dat gedurende 30 jaar de trend aangaf op Bonaire, vooral met hun concerten in
Kersttijd. Op verzoek van het Bonairiaanse eilandbestuur werd FORMA (Fundashon
Formashon pa Mañan) die pasgeleden haar 30-jarig bestaan heeft gevierd.
Tussen 1987 tot 2002 heeft dhr Toré ook de volgende publieke functies bekleed:
plaatsvervangend rechter bij het gerecht in eerste aanleg op Bonaire, waarnemend
gezaghebber van Bonaire en Staatssecretaris van de Centrale Regering in de tijd van de
Nederlandse Antillen. In 1994 kreeg Henry Toré een koninklijke onderscheiding als
Officier in de Orde van Oranje Nassau.
Henry Toré heeft een passie voor lezen en schrijven. In totaal heeft hij vijf boeken
geschreven in het Nederlands: Een tropische kruisiging (1997), De ontspoorde Benjamin
(1999), Tranen over Matravagera (2003), Broos Geluk (2010) en De Eed (2020). Hij heeft
ook gedichten en toneelstukken geschreven.
Momenteel geniet dhr Toré op een gerespecteerde leeftijd van een rustig leven, in het
gezelschap van zijn kinderen, kleinkinderen, een achterkleinkind en andere familieleden
op Curacao en Bonaire, zijn vriendschappen niet te vergeten.
Tourism Corporation Bonaire wil graag haar dankbaarheid uitspreken aan Fuhikubo voor
het verstrekken van waardevolle informatie over de bijdragen van dhr Henry Toré. We
nodigen iedereen uit om dhr Henry Toré te eren tijdens de Regatta Bonaire 2024, om zijn
nalatenschap en het rijke culturele erfgoed van Bonaire te vieren.
