De AVP moet dringend aan interne hervormingen werken. De acties van prominente leden van de partij leggen vandaag een donkere wolk over alle grote prestaties van AVP. Deze gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat de geloofwaardigheid van de partij vandaag de dag op de grond ligt. AVP-kandidaten worden dagelijks geconfronteerd met beschuldigingen dat de partij corrupt is.
Het is tijd dat AVP verantwoordelijkheid neemt voor haar imago door terug te keren naar de normen en waarden van goed bestuur. De partij moest haar toewijding hernieuwen aan de visie van Mito Croes om de kwaliteit van bestuur en politiek in Aruba te verhogen.
De realiteit is dat AVP zonder een compromis met integriteit het vertrouwen van het volk niet verdient om te regeren. Als de partij niet serieus is over haar integriteit, is elke schreeuw dat AVP Aruba moet redden slechts een voorwendsel om zichzelf niet in de spiegel te zien. Zonder de waarheid is elke oproep tot de straat niets anders dan een uiting van verlangen naar politieke macht, terwijl juist deze macht corrupt is.
Iedereen ziet de noodzaak van ingrijpende veranderingen in AVP, behalve een kleine groep partijfanaten. De noodzaak tot hervorming werd pijnlijk geïllustreerd door de situatie met Mike de Meza. Als prominente AVP-lid verdedigde hij de dubieuze manier waarop Eddie Briesen met Lee Tofanelli and Associates Inc. onderhandelde. Mike de Meza, vertegenwoordiger van de AVP, heeft publiekelijk gelogen dat hij als minister een negatief cassatieadvies had gekregen, terwijl documenten aantonen dat Mike de Meza de raad had gekregen om het Hooggerechtshof te raadplegen, ongeacht of het cassatieadvies positief was. Mike de Meza zei ook dat hij Eddie Briesen niet had vrijgesproken, maar opnieuw tonen documenten (een brief van De Meza aan advocaat Lejuez en een vaststellingsovereenkomst tussen Pais Aruba en Eddie Briesen) aan dat hij liegt: het was Mike de Meza die ervoor zorgde om de zaak van Eddie Briesen binnen te slepen, zonder enige mogelijkheid om de zaak te hervatten. De keten is zo groot dat De Meza verantwoordelijk is voor de schade die deze zaak heeft veroorzaakt.
Maar in plaats van de aandacht van De Meza te trekken, houdt de partij tot op de dag van vandaag haar hand op haar hoofd door te zwijgen en te beweren dat er onopgeloste rust heerst. De stilte van de partij heeft een sterke boodschap: we bekritiseren geen prominente leden en we bekritiseren geen partij. Zij laten zien dat ze zich niet aan de waarheid houden. Zwijgen toont een cultuur van lafheid en een bereidheid om mensen te misleiden.
Deze zwijgen zagen we allemaal in het geval van Paul Croes. De partij moest Paul Croes uitleggen dat vanaf het moment dat het Openbaar Ministerie aankondigde dat hij verdacht was in de Ibis-zaak, voorzichtigheid vereist dat hij zijn pensionering opgeeft en zich van de politiek verwijdert totdat de rechter in zijn zaak duidelijkheid brengt. Dat was noodzakelijk om het imago van de politieke instellingen van Aruba te verdedigen. De persoonlijke belangen van Paul Croes overwonnen echter.
De partij heeft zelfs Paul Croes toegestaan om te campagne te voeren voor de verkiezingen van 2017. Later koos Paul Croes zelf om de campagne te verlaten, terwijl hij twee andere prominente AVP-leden steunde: Mike de Meza en Richard Visser. Voor heel Aruba is het duidelijk dat AVP zijn verantwoordelijkheid niet wil nemen, zolang de oplossing niet moeilijk is.
Partijen moeten kritieke vragen beantwoorden: wat is er precies gebeurd in het geval van Paul? Hoe kon deze corruptie plaatsvinden? Wat doet de AVP om te voorkomen dat de integriteitsschendingen zich herhalen?
In het geval van Benny herhaalt zich dit verhaal: op geen enkel moment wilde de partij de prominente lid uitleggen dat sinds het Openbaar Ministerie aankondigde dat hij verdacht was in de Avestruz-zaak, voorzichtigheid vereist is om Benny zijn ontslag op te geven en zich te onttrekken aan de politiek totdat de rechter in zijn zaak duidelijkheid brengt. Dit heeft niets te maken met zijn schuld, maar met onze toewijding om de integriteit van onze instellingen te beschermen. Bovendien toont het feit dat Benny zich niet heeft afgezonderd, een gebrek aan respect voor de reputatie van de AVP en de belangen van de oudste partij. De partij zelf besloot Benny te verdedigen, het openbaar ministerie aan te vallen en Evelyn Wever-Croes aan te wijzen. De boodschap is dat de persoonlijke belangen van prominente leden prevaleren.
Binnenlandse hervormingen zijn noodzakelijk, omdat de AVP zonder compromis met integriteit geen morele autoriteit heeft om iemand te beschuldigen van gebrek aan integriteit. Zonder een compromis met integriteit verdient AVP eenvoudigweg niet het vertrouwen van het volk om te regeren. Zonder een compromis met integriteit is de slogan dat de partij Aruba moet redden niets meer dan opportunisme.
Maar als de AVP echt gelooft in de visie van de overleden Mythos Cross, is de partij verplicht om beslissende stappen te nemen. Om te beginnen moet AVP de governance van de partij transformeren, een code van integriteit opstellen, functies identificeren die een groot risico vormen voor de integriteit en een intern screeningsproces opzetten. De noodzaak voor transformatie omvat ook het financiële deel van de partij. Alleen als AVP verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen manier van werken, is de cloud
